روایت قاضی دادگاه جنایی از قتل زن به دست شوهر سابق

طلاق منفور ترین حلال الهی است اما چاره چیست که اگر نبود، امکان رهایی برای انسانها از برخی شرایط بغرنج و ملال آور وجود نداشت.

به گزارش سایت جنایی ، علی دلداری قاضی دادگاه کیفری استان تهران نوشت : همانطور که زندگی مشترک آداب و مهارت لازم دارد، کنار آمدن با موضوع طلاق نیز نیازمند فراگیری مهارتهایی است که اگر افراد محروم از آن باشند آثار سهمگینی در انتظارشان است. در طول سالیان گذشته همواره پرونده های خیلی زیادی دیده ام که بعد از طلاق، زوج همچنان اصرار بر تعقیب و مراقبت همسر سابقش را داشته و موجبات آزارش را فراهم نموده است و آسایش را از او و خانواده‌اش سلب و دائما ایجاد مزاحمت نموده و عرصه را پس از طلاق نیز بر طرف مقابل تنگ نموده است.

جزئیات قتل این یادداشت را اینجا بخوانید : زن سابقم خیانتکار بود، او را کشتم

دیروز مرد جوانی را محاکمه نمودم که با وجود دو فرزند دختر، زندگی مشترک را با طلاق خاتمه داده بود . علت طلاق اعتیادش بود و ماه ها از این رویداد نا میمون گذشته بود اما همچنان اصرار داشت با زن سابقش ارتباط بگیرد و صحبت کند نمی دانست یا نمی فهمید که او دیگر در علقه زوجیت اش نیست. القصه قرار ملاقاتی در یکی از خیابان‌ها با وی در داخل خودرو گذاشته و دقایقی را هم صحبت می شوند. حس مرموزی وی را وا می دارد که به هر طریقی شده گوشی تلفن همراه همسر سابقش را بررسی کند.فرصتی فراهم می شود بیچاره زن دقایقی را سر بر صندلی خودرو نهاده و می خوابد و این پایان ماجرای چنین دیداری است و خوابش می شود ابدی.مرد جوان گوشی را بررسی و متوجه مسائلی می شود که دیگر به او ارتباطی ندارد .همسر سابقش در همین زمان در صدد ازدواج با کسی دیگر بوده است و اختیار زندگی خود را داشته است اما به ناگاه چاقو در آورده و با ضربات پی در پی جان وی را می گیرد و سپس مقتول را به خارج از شهر منتقل نموده و در بیابانی دفن می نماید البته بدیهی است که جنایت کشف می شود و باید پاسخگوی رفتارش باشد و احتمالا پای چوبه دار حاضر شود.چنین آدم هایی باید بفهمند اگر علقه زوجیت تمام شده است زندگی شخصی طرف مقابل و تصمیمات او برای آینده هیچ ارتباطی به وی ندارد ولی امان از کج فهمی و امان از جهل و نادانی که تا کجا مرزهای بیشعوری را جابجا می کند.دو فرزند دخترخردسال ، در دادگاه حاضر نشدند به روی پدری نگاه کنند که مادرشان را به قتل رسانده بود.
واقعا چه خوب می شد اگر کسی آداب و مهارتهای زندگی مشترک را نمی داند و با اعتیاد زن و فرزندان اش را به اسارت می گیرد و زندگی اش را فرو می پاشد بعد از طلاق شعور کنار آمدن با حس رهایی آنها را داشته باشد.